Ik zit nu in het Ketelhuis (op de grond, twee meter achter Wouter), waar gelukkig gratis en snel WiFi is. De sessie gaat over steden en hoe die op internet aansluiten. Daarnaast raakt deze discussie ook direct de “digital divide”, en hoe we die kunnen oplossen nu het allemaal zo hard gaat met de ontwikkeling van Internet en draadloze netwerken. Daarbij gaat het lang niet alleen om technologie, maar ook om een achterstand in kennis over hoe computers gebruikt moeten worden.

Ik heb per spreker opgeschreven wat ik interessant vond in hun antwoorden en discussie.

Esme Guzman de Vos

(Founder, Muniwireless.com (the Netherlands))
Vraag uit het publiek over copyright: hoe gaat het zich ontwikkelen en moet ik er als muzikant bang voor zijn? Antwoord: We zittten midden in een transitite, waar het alternatief voor software misschien wel blijkt te werken. Geeft voorbeeld van 37signals die hun boek uitgaven in PDF, en daarmee veel meer verdienden dan toen ze een grote uitgever gebruikten.

Waar droom je van: Ik hoop dat technologie eindelijk eens intelligent wordt zodat het mensen kan helpen. Bijvoorbeeld In plaats van de huid

Erik Fackeldey

(Project Manager – IT Sector, Paris Development Agency (France))
Vertelt dat Parijs volgend jaar voor iedereen 100mbit glasvezel heeft. Daarnaast wordt ook een dekkend WiFi netwerk van 400 hotspots gebouwd.

Waar droom je van: Meer mensen met toegang tot internet, specifiek mensen met een handicap.

Joaquin Alvarado

(Director, San Francisco State University’s Institute for Next Generation Internet, and co-founder of the Digital Sister Cities Initiative (United States))
Focus niet alleen op internet zoals het nu is, maar vooral ook hoe het kan gaan worden. Hij geeft een voorbeeld: ze hacken GSM’s zodat die de kwaliteit van de lucht kunnen meten, maar dat ook direct kunnen oploaden naar een centrale server die die data weer terugggeeft, zodat je weet hoe de lucht kwaliteit in jouw buurt is.
We kunnen overheden bang maken door ze te wijzen op hun globale competitiviteit. Dat is tenslotte ook de reden dat we hier in Amsterdam bij elkaar komen 🙂
Op een vraag uit het publiek of de overheid niet ook de content voor het snelle netwerk zou moeten verzorgen, antwoord hij dat er wel iets mogelijk is. Bijvoorbeeld het opzetten van en stadsweblog om de eerste communicatie op gang te brengen.. Maar veel verder kan het niet gaan omdat het al snel moeilijk wordt voor een stad om zich als een webbedrijf te gedragen.

Waar droom je van: Open communicaite is de grootste uitdaging. Dat is waar we ons mee bezig zouden moeten houden.

Chris Vein

(Acting Executive Director, Department of Telecommunications and Information Services, City of San Francisco)niet alleen wifi, maar zeker ook educatie en multi taal support. Daarnaast ook het probleem dat je computers niet weg kunt geven, want dan eindigen ze op eBay. Er moet een “sense of ownership” zijn, alleen dan kan het project slagen.
De vraag uit het publiek is: is 300kbit genoeg om de “digital divide” de slechten? Ja! In de toekomst is het misschien niet genoeg, maar op dit moment is dat prima om mensen “connected” te krijgen.
We hebben maar 1 miljard dollar per jaar aan budget dat niet vooraf al is toegewezen, voor een enorme hoeveelheid problemen. Er is niet genoeg geld om bijvoorbeeld een netwerk op te bouwen. Daarom is het heel belangrijk bedrijven te betrekken in dat soort projecten.

Waar droom je van: Dat we al die technologie waar we het over hebben, gebruiken om de politiek in toom te houden en te “reframen”.

Eckart Wintzen

(serial entrepreneur, Founder of Ex’tent Green Venture Capital (the Netherlands))
Is erg boos over het gfeit dat de overheid al zijn netwerken heeft verkocht aan partijen als UPC. Dat netwerk is echter oud en achterhaald. Drie gemeenten zijn bezig glasvezel projecten op te starten. Maar nu: het mag niet, er is veel weerstand vanuit andere overheden omdat de gemeenten de concurrentie aangaan met kabelnetwerken. Dus: ,laat je horen, want de politiek snapt het niet! Er is gewoon geen goede infrastructuur, en dat is de oorzaak dat we in Nederland zoveel verkeersopstoppingen hebben.
We worden gelimiteerd door onze methoden manier van communicatie: e-mail, e-mail met een plaatje, hypertext pagina’s, etc. En dat terwijl mensen visueel denken. Noem het geen video, noem het visuele communicatie. Dat is waar behoefte aan is.

Waar droom je van: Ik weet als het goed is nog niet waar ik van mag dromen, maar nu wil ik gewoon met al mijn kennisen visueel communiceren. Dat zou al heel wat zijn.

Tot slot

Craig Newmark zit in de zaal en hij krijgt de vraag: heb je veel bandbreedte nodig? Antwoord dat dat voor Craigslist natuurlijk niet nodig is, maar voor virtuele omgevingen natuurlijk weer wel.

En tot slot de moderator van de sessie, Sylvia Paull, (Founder, Berkeley Cybersalon (United States)):
Waar droom je van: Dat ik van iedereen die ik hier zie, kan zien wat ze denken of wat ze willen zegg.e Dat ik van alle mensen op straat weet waar ze vandaan komen. Ik zou mensen sneller willen vinden, dat ik sneller met ze kan “connecten”. Een kleine switch voor een “dream aura”.

Ik vond het een interessante sessie. Het ging niet heel erg diep, maar de sprekers waren wel van hoog niveau. Vooral de mannen uit San Fransisco vond ik erg inspirerend. Ze zijn daar echt bezig met het beschikbaar maken van fatsoenlijk internet voor iedereen, en nenmen daarbij een hele open benadering die getuigt van realiteitszin. Misschien toch maar eens naar San Fransisco te verkassen.

Op naar de volgende dag Picnic!

Zie ook het verslag van Wouter van Uzy.