Creatieve webdesigners en reclamebureaus willen nog wel eens met creatieve ideeën komen. Ook als het om iets simpels als website navigatie gaat. Simpel, want navigatie moet mensen zo snel mogelijk van A naar B brengen. Toch?

Helaas, vaak wordt er gebruik gemaakt van wat je in goed Engels “Mystery Meat Navigation” noemt. Mystery Meat is vlees waarbij je niet weet van wat voor dier het eigenlijk afkomstig is. Soms lekker, maar vooral mysterieus… Bij navigatie betekent dat dus dat je niet precies weet waar je moet klikken, en wat er dan gebeurt. Dat betekent weer een slechte vindbaarheid.

De term mystery meat navigation is bedacht door Vincent Flanders van Webpagesthatsuck.com. Op zijn site vind je naast uitleg nog een hoop internationale voorbeelden.

Ter verdediging wordt aangevoerd dat deze verrassingsvleesnavigatie (volgend jaar in de Dikke van Dale?) “leuk” is. Of lekker interactief, en spannend. Maar op het web is verrassing vaak irritant. En in het geval van navigatie betekent het dat mensen gewoon niet kunnen vinden wat ze zoeken. Of, als ze het hebben gevonden, kunnen ze niet onthouden waar het ookalweer stond.

Ook is het vaak heel moeilijk te zien dat er überhaupt navigatie is, zoals je in onderstaande voorbeelden zult zien.

Aanpakken die handel! van GeenStijl en CNV Jongeren

CNV Jongeren voerde campagne met Aanpakken die handel op GeenStijl. De banner zelf was ook al een behoorlijk mysterie, want je kunt niet zien dat je erop kunt klikken. Ik klikte hem per ongeluk aan omdat ik naar de homepage van GeenStijl wilde, door op hun logo te klikken.

Helaas, klikken op het logo van GeenStijl activeerde de banner. Een slimme manier om adverteerders van extra klikken te voorzien. Wel onethisch, zoals ook Jakob Nielsen recent schreef.

Als je op de site komt, staart een hand je aan. Maar wat moet je nu? Gelukkig wordt dat onder de hand nog even uitlegegd…

Als je website uitleg nodig heeft om te gebruiken, is er echt iets enorm mis met de gebruiksvriendelijkheid. De site dwingt je om met je muis over de vingers van de hand te gaan om te zien wat je er kunt vinden.

Het creatieve reclamebureau zelf

Het Amsterdamse reclamebureau BSUR maakt het ook bont op de homepage. Om kennelijk aan te geven hoe creatief ze zijn, gebruiken ze allerlei voorwerpen die de mystery meat navigatie vormen.

Er staat wel enige tekst op de homepage, maar de woorden die daar staan zeggen vrij weinig. Ook kun je er niet op klikken, als je bijvoorbeeld naar BSUR Agency wil, mocht je al weten wat dat is… Dat deze manier van navigatie niet alleen slecht is voor gebruikers, laat Google mooi zien als je op BSUR zoekt. In plaats van een snippet van de huidige homepage van BSUR, laat Google een stukje uit DMOZ zien van een oude website die op BSUR.com stond.

Dat lijkt me toch bepaald niet goed voor je merk…

Dus: waarom geen verrassingsvlees?

• Mensen zien niet dat er navigatie is, dus zullen ze minder snel doorklikken. Je krijgt dus een hogere “bounce rate” (% bezoekers dat direct je site verlaat).
• Mensen zien niet waar ze heengaan want de informatie geur ontbreekt. Als het al duidelijk is dat er navigatie is, is niet duidelijk waar die precies heenleidt. Dan is de kans dus ook groter dat je een verkeerde klik doet, en daar hebben mensen nu net geen zin in.
• Zoekmachines kunnen niet “zien” wat er staat. Dit geldt voor de meeste vormen van mystery meat navigatie, zoals ook het voorbeeld van BSUR laat zien. Je komt daardoor lager in de rankings, en/ of er verschijnt verkeerde informatie in de zoekresultaten.
• Toegankelijkheid is miniem. Simpelweg omdat mystery meat navigatie over het algemeen van plaatjes of Flash afhangt.

Andere voorbeelden?

Het vervelende van slechte usability voorbeelden is altijd dat je ze niet weet terug te vinden als je ze nodig hebt… Ik kom regelmatig mystery meat navigatie tegen, maar nu ik er eens wat over schrijf heb ik eigenlijk maar weinig goede voorbeelden.

Kom maar op met jullie voorbeelden dus, dan kunnen we dit stuk aanvullen!

Overigens is de site van actrice Melanie Griffith nog wel een aardig voorbeeld. Ze gebruik niet alleen vage deuren die leiden naar de content, maar ook nog eens namen als “Intimacy” en “Magic Door” om aan te geven hoe de site onderdelen heten…

Vleesfoto door sillygwailo.